Beau Schenk verliet in 2014 het Wolfert Lyceum met een vwo-diploma op zak. Haar mentor was Lisette Crooijmans. Na het Wolfert startte ze direct met de studie Communicatie- en Informatiewetenschappen aan de Universiteit Utrecht. “Al snel merkte ik: zolang ik hier niet woon, kan ik hier moeilijk iets opbouwen. Ik zocht een kamer en toen kon ik pas écht het studentenleven leven zoals ik dat wilde. Tijdens mijn studie heb ik een half jaar in Griekenland gestudeerd. Als je die kans krijgt: doe het! Van zo’n avontuur krijg je nooit spijt”.
Na haar bachelor deed Beau de master Interculturele Communicatie. Ze kon blijven bij haar stageplek en ondertussen werkte ze de helft van de week als freelance tekstschrijver. “Al sinds de tweede klas houd ik een blog bij en soms zet ik die schrijfkunsten ook in voor een ander bedrijf. Na een paar jaar in loondienst besloot ik helemaal ‘voor mezelf’ te gaan werken, als zzp’er. Dat was heel fijn, want ik had veel vrijheid. Maar het was ook een beetje eenzaam en ik merkte dat ik zin had in meer afwisseling en dat ik meer wilde leren.” Nu werkt ze bij een communicatiebureau, als communicatieadviseur en tekstschrijver voor allerlei soorten opdrachtgevers. Van gemeenten tot ministeries, van restaurants tot bierbrouwers. Ook schrijft ze nog steeds voor haar eigen blog, waar ze vooral recepten en persoonlijke dagboeken deelt.
Beau heeft veel fijne herinneringen aan het Wolfert Lyceum. Ze haalt ze nog wekelijks op met vriendinnen die ze op het Wolfert heeft gemaakt, want elke woensdagavond eten ze samen. “Al vanaf het introkamp in de brugklas wist ik: hier zit ik helemaal goed. De verantwoordelijkheid die ik als leerling kreeg, de jonge en betrokken docenten, de kleinschaligheid (het Wolfert Lyceum was toen nog een stuk kleiner) en de prettige klasgenoten. Maar als ik dan toch een paar herinneringen moet noemen: de reis naar Londen in de derde klas, de legendarische schoolfeesten in Rotterdam, de skireizen, de Wolfertnacht (een hele nacht doorhalen op school voor het goede doel) en de net iets te gezellige daltonuren. Ik gun iedereen zo’n onbezorgde en leuke schooltijd.”
Pas tijdens haar studie merkte Beau wat ze allemaal had geleerd op de middelbare school.
“Qua kennis kom je bij een studie helemaal blanco binnen. Alles is nieuw en je begint echt weer bij 0. Maar wat plannen en zelfstandig leren betreft, was ik echt al een heel stuk verder dan veel van mijn medestudenten. Zij hadden allemaal geen daltononderwijs gevolgd en waren het veel minder gewend om slim te plannen en om met veel deadlines tegelijk om te gaan. Tijdens de mentorlessen bleek dat ik al snel goed met de immense vrijheid van de universiteit kon omgaan. Het viel mijn mentor zelfs op, vertelde ze me later. Het was allemaal minder overweldigend. Dat was een heel fijn inzicht, ook al kwam het pas vrij laat ;)”
Ook deelt Beau graag haar wijsheid en ervaringen over de tijd na de middelbare school: “Ga altijd voor het vakkenpakket, de studie en (als je die luxe hebt) de baan die je leuk vindt. Niet waar je het meest mee denkt te verdienen of waar je ouders of wie dan ook blij van worden. Als je doet wat je leuk vindt, doe je vanzelf meer je best en word je daar goed in. Omdat je het wíl en niet omdat het móét. Dan kom je er wel. En wees niet bang dat je je vakken of studie niet geweldig vindt of dat je niet weet wat je passie is. Zo lang je doet wat je zélf wil, heb je ook de ruimte om buiten school of je studie te ontdekken wat je wil en waar je warm van wordt. Het komt vanzelf wel.”
– Maxime Hoek –
