Goedlachse receptioniste Marjan Roza ziet mijn vragenlijst en moet direct grinniken en springt in op de vraag ‘Welk advies geef jij aan je jongere zelf?’. Ze zegt: “Wees toch eens serieus en maak je school af, want dat is belangrijk”. Zelf vond ze school heel gezellig en vooral rekenen was haar top vak. Ze doorliep in Crooswijk in hetzelfde gebouw de kleuterschool, basisschool en mavo en had een onbezorgd leven met vriendinnen en fijne ouders bij thuiskomst. Ze bewondert haar moeder “de spil van wie ik ben, ik heb zoveel liefde van haar gehad”. Haar schoolcarrière liep helaas anders na drie jaar mavo, haar docent uitte een belediging, zij gaf een weerwoord en hij gooide een bordenwisser en daarna moest zij haar excuses aanbieden en dat wilde ze vervolgens niet doen.
Ze vertrok daarom naar het vmbo, deed een jaar detailhandel en stopte met school. Het was haar droom om te werken in een parfumeriewinkel, met mensen werken en er verzorgd uitzien. Ze ging uiteindelijk in de bakkerij bij haar oma werken en sliep bij haar oma die streng en gelovig was, daarmee werd haar leven een stuk minder onbezorgd en moest ze elke dag om vijf uur opstaan. Vervolgens werkte ze in de horeca, werd cassiere bij de Shell en onderwijl kreeg ze twee kinderen, een meisje en een jongen (nu 30 en 34 jaar oud). In de horeca verzorgde ze luxe hapjes voor ambtenaren op het stadhuis, voorzag kinderdagverblijven van eten en stond op recepties. Uiteindelijk is ze op Wolfert Lyceum gaan werken en maakte na ongeveer zeven jaar de overstap van kantine naar receptie, waar ze nu een jaar werkt. Het werk dat ze drie dagen doet vindt ze super leuk. “De kinderen hier op school beschouw ik als iemands grootste bezit en dan die karakters van de kinderen die ik dan uit de klas moet halen. Je hoort ze denken: wat ga ik zeggen waarom ik er niet was… “. Ook het contact met ouders aan de telefoon vindt ze leuk en het is voor haar een sport om bij een boze ouder eerst goed te luisteren en ze langzaamaan rustig te maken.
In haar vrije tijd haakt ze (o.a. sjaals voor kinderen op de camping waar ze al 29 jaar te vinden is), leest ze thrillers (o.a. Suzanne Vermeer), doet ze Sudoku puzzels (rekenen…) en houdt ze van shoppen en de markt bezoeken. In de file terug naar huis zet ze graag harde muziek op en dat loopt uit van UB40 tot Nederlandstalig. Wat een leuke spontane vrouw!
door: Jackie van der Gaag
