Tijdens het gebruikelijke rondje door de school, om te kijken wat er allemaal veranderd is in de tijd, valt het me op dat mijn gast voor deze week niet zo snel wordt herkend. En dat snap ik ook wel. Pas als ik hem tijdens het gesprek doorzaag over zijn herinneringen aan zijn eerste jaren op het Wolfert Lyceum, zie ik door de zakelijke, volwassen man die voor me zit, weer even die twinkeling en de brede glimlach van de jongen van toen. ‘Iets met stinkbommen, pudding in het trappenhuis en letterlijk de school beklimmen’. Dat klimmen is een rode lijn in het verhaal van deze oud-leerling. Wat was het heerlijk om even terug te gaan naar de tijd waarin ik zelf mijn eerste jaar op het Wolfert beleefde. Hij zat in een klas met zeker tien boefjes, maar van de allerleukste soort. Hoe gaat het nu met Lath Al-Jawrani?

Lath begon in 2011 op het Wolfert Lyceum. De brugklas vormde een basis voor vriendschappen die hij nu nog steeds heeft. In de tweede klas bleek het allemaal iets te gezellig: ‘ik deed te weinig mijn best op school. Misschien was ik ook nog wel wat te jong. Ook had ik nog veel moeite met de talen.’ Lath besluit om naar Wolfert Lansing, destijds nog Wolfert PRO te gaan. Die overstap verliep heel prettig. ‘Ik voelde mij daar direct thuis.’ Zijn zus zat daar ook, dus hij kende de school ook al een beetje. Doordat het hem goed afging, had Lath naast school ook tijd voor ontspanning en leuke dingen. Hij rondt de mavo daar zonder problemen en veel inspanning af.

Lath heeft altijd het idee gehad om alsnog zijn havo-diploma te halen en terug te keren naar het rode gebouw aan de overkant. Een mavo-diploma met extra keuzevak werd zijn ticket terug naar het Wolfert Lyceum. Hij meldde zich aan, bezocht school om te praten over zijn profiel en de aanmelding was rond. De overstap van de mavo naar 4 havo verliep heel makkelijk. De lesstof in 4 havo bleek wel een enorme uitdaging moeilijker, maar Lath is gelukkig erg gemotiveerd. ‘Ik kan niet tegen mijn verlies en zie overal competitie in. Ik was vastbesloten dit te gaan halen.’ Een havo-diploma is de prijs voor zijn vastberadenheid.

De mooiste herinneringen aan zijn tijd op het Wolfert hebben vooral te maken met de leuke momenten met vrienden die hij nog steeds regelmatig ziet. Iedereen is zijn eigen weg gegaan, maar elk half jaar spreken ze nog af. ‘Het was een onbezorgde tijd.’ Het daltononderwijs is voor Lath heel goed geweest. Hij vindt dat het een hele goede voorbereiding is op het hbo: ‘ik heb veel profijt gehad van het leren omgaan met verantwoordelijkheid. Door veel te oefenen met plannen, krijg je ook zelfvertrouwen in je eigen planningen. In het vervolgonderwijs weet je dat je dat kan, omdat je het je eerder op de middelbare school ook al gelukt is.

Dat vertrouwen krijgt Lath thuis ook. Laths ouders geven aan dat het bij het leven hoort om keuzes te maken waarvan je achteraf merkt dat het niet de juiste keuzes zijn. Zij vinden het belangrijk dat je ervan leert. ‘Een jaartje langer studeren is ook niet erg: je moet nog zo lang werken na het studentenleven; neem de tijd om jezelf te ontwikkelen.’ Na de havo gaat Lath accountancy studeren aan de Hogeschool Rotterdam. Hij merkt tijdens zijn studie dat hij vooral interesse heeft in het deel van de studie waarin processen binnen bedrijven verbeterd worden. Helaas ligt de nadruk bij deze studie te weinig op dit deel. Hij besluit om over te stappen naar bedrijfskunde. Dit blijkt een gouden zet. Bij deze studie werk je veel in groepsverband met echte bedrijven om processen te optimaliseren. Juist dat echte, realistische spreekt Lath enorm aan. Het zorgt bovendien voor werkervaring en connecties. Hij werkt aan hele mooie projecten, ook in het buitenland. Lath is zijn opleiding aan het afronden en is in februari helemaal klaar.

Naast zijn studie werkt Lath met veel plezier bij Blijdorp als floormanager in de horeca. Hij vindt het een uitdaging om ergens zonder ervaring te beginnen en zo snel mogelijk stappen te maken (ja, daar is het klimmen weer) om ergens beter in te worden. Zo ziet hij de toekomst ook voor zich. Zijn droombaan is om uiteindelijk voor zichzelf te beginnen, het liefst in de procesindustrie: bedrijven adviseren om processen te verbeteren. Laths tip voor onze leerlingen is niet te veel druk leggen op één bepaald moment. “Als het vandaag niet lukt, zijn er nog zoveel andere dagen. Rustig aan. Even balen en daarna weer door. Je hebt genoeg tijd om je te blijven ontwikkelen.”

– Maxime Hoek –