Op een regenachtige dag in april spreek ik oud-leerling Yentl Buitelaar. We videobellen. Ik in lokaal 3.02, Yentl vanuit haar kamer in Nijmegen. Ze komt net terug van de universiteit, die 5 minuten fietsen van haar kamer is. Yentl heeft een tentamen vastestoffysica achter de rug. Ze moet lachen door de verbazing op mijn gezicht. Ik betrap me tijdens dit gesprek vaker op die verbazing. Op de achtergrond hangen allemaal lijstjes met aandenken aan reisjes erin. Dat er een hoop gereisd wordt door deze dame is al snel duidelijk: “Inmiddels heb ik al een hoop plekken gezien: ik heb gestudeerd in Amsterdam, stage gelopen in Haarlem, lesgegeven in Leiden en nu weer aan de studie, maar dan in Nijmegen. En tussendoor heb ik ook al wat van de wereld mogen zien. Zo heb ik vorig jaar een prachtige reis gemaakt door Zuid-Amerika”.
Dat Yentl sinds haar vwo-diploma op het Wolfert in 2019 een hoop bereikt heeft, wisten we al. Toen alle leerlingen van 5 vwo van het Wolfert in februari voor hun profielwerkstuk naar de Radboud Universiteit Nijmegen gingen, kregen we namelijk de eer om daar rondgeleid te worden door Yentl en daar kregen we dus meteen een inkijkje in het leven van deze ambitieuze oud-leerling. “Ik zag dat jullie kwamen en ik mailde meteen meneer Droog om te vragen of hij erbij zou zijn. Hij was mijn mentor in 6 vwo en zeker nu ik zelf ook les geef, moet ik vaak terugdenken aan zijn fijne lessen. Maar ook vond ik het heel erg leuk om mevrouw Crooijmans, meneer Azaroiali, meneer Den Boer, mevrouw Hoek en meneer Hamersma weer eens te zien.”
Na haar vwo is Yentl in Amsterdam medische natuurwetenschappen gaan studeren. Haar bachelor heeft ze, ondanks veel online colleges door Corona, nominaal weten af te ronden. Het ging haar lekker af en daardoor kreeg ze ook de kans om zich breder te ontwikkelen. Yentl mocht deelnemen aan het zogenaamde Honours Program: een aanvullend programma voor gemotiveerde en talentvolle studenten. Zo kon ze ook kennismaken met vakken als retorica, maar stiekem denken wij dat Yentl al overtuigingskracht genoeg in haar mars heeft. Met een beetje lef regelde ze een interessante stage in het LUMC, waar ze onderzoek deed naar darmkanker. Dat onderzoek wordt binnenkort ook gepubliceerd. Als afstudeerstage deed Yentl een bijdrage aan onderzoek bij Alzheimer. Na haar bachelor wilde ze de richting van de neuroscience op, dus koos ze die richting voor haar minor. Daarnaast deed ze de lerarenopleiding natuurkunde en haalde ze daarmee haar tweedegraads bevoegdheid. Op een school in Haarlem hebben de leerlingen ongetwijfeld een hoop van haar geleerd. Voor haar master zocht Yentl iets in de combinatie tussen de hersenen en natuurkunde. Neurofysica bleek een schot in de roos. Voor Yentl is een pre-master opgezet, zodat ze ook de basis van de bachelor natuurkunde in huis heeft. Met die pre-master is ze nu dus bezig.
Als ik Yentl vraag naar haar tijd op het Wolfert, straalt ze als we het hebben over haar tijd in de bovenbouw. “Je omringt je dan met mensen met dezelfde gedachten en interesses. De onderbouw vond ik soms best pittig. Er is dan nog niet helemaal duidelijk wat je aan klasgenoten hebt en dat is soms best ingewikkeld. Gelukkig is dit helemaal goed gekomen. Het hoort er vast bij.” Yentl merkt dat ze veel gehad heeft aan het daltononderwijs. Het komt geregeld voor dat ze in de weekenden helemaal niets hoeft te doen aan haar studie, omdat ze door haar planning en discipline doordeweeks al genoeg heeft gedaan. Ik voel me verantwoordelijk en stel dingen niet uit.
Yentl heeft zeker een aantal tips voor onze scholieren: werk er hard voor. Dat wordt echt beloond. En wees een beetje eigenwijs. “Met een beetje lef kom je echt ver in het leven. Niet alleen met je studie, maar ook op andere gebieden. Mijn vriendje heb ik veroverd door gewoon op hem af te stappen. En tot slot: doe wat je leuk vindt, zodat je ook echt kunt genieten van je studietijd.” Dat plezier spat er echt vanaf bij Yentl, dus ik denk dat onze leerlingen deze tips dan ook zeker ter harte kunnen nemen.
– Maxime Hoek –