Als vierjarig meisje wist Willemijn van Bakel al dat ze juf wilde worden, maar na een jaar PABO kwam ze erachter dat het niet de opleiding was waar haar hart ligt. Ze maakt van elke les een theaterles en de stages vindt ze super leuk maar er zijn te veel regels en te veel vakken. Op 18 jarige leeftijd besluit ze een tussenjaar te nemen en gaat werken op een camping in Frankrijk en daarna in een ‘poepie sjiek’ vijfsterrenhotel in Engeland. Na dat jaar weet ze wel wat ze wil doen: de vierjarige hbo-opleiding theaterdocent in Leeuwarden en dat blijkt een gouden greep!

Trots vertelt ze dat ze al als docent bij Jeugdtheater Hofplein mocht werken, terwijl ze haar opleiding nog niet eens had afgerond. Ze maakt er veel voorstellingen en onderwijl loopt ze voor haar opleiding stage bij stichting de Ster, waar ze theater als methode introduceert. In 2011 solliciteerde ze op de vacature voor docent drama op het Wolfert Lyceum en dat voelde direct als een warm bad. Als een vis in het water krijgt ze veel tijd om zichzelf te ontwikkelen en zet het vak drama zo goed op de kaart, dat het al snel een examenvak wordt.

“Veel mensen denken: ‘joh, drama leuk, iets voor erbij’, maar vergeten dat in dit vak alles zit dat je je hele leven meeneemt. In het eerste leerjaar starten we met groepsdynamica, zodat de klas een mooie band vormt en in de loop der jaren wordt het meer inhoudelijk. “Het individu is belangrijk, zodat iedereen zich gezien en gehoord voelt in een veilige omgeving.” Willemijn is met haar scherpe blik op sociaal/emotioneel vlak een waardevolle ondersteuning voor o.a. de mentoren, collega’s waarderen haar en ze voelt zich gehoord.

Ze merkt op dat de rode draad in haar leven de psychologie is. Ze had een superleuke jeugd, kreeg veel vertrouwen en haar ouders waren op de achtergrond aan het monitoren. Haar vader was meester op een basisschool en universitair docent culturele antropologie en haar moeder kinderpsycholoog. “Mijn ouders hebben me zelfstandig opgevoed, als jong meisje van zes jaar oud reisde ik altijd alleen met de bus van Leiden naar Berkel en Rodenrijs naar oma, waarop mijn moeder de buschauffeur vroeg alleen op te letten of ik bij de juiste halte uitstapte.”

Ik ben van het type ‘als je ergens iets van vindt, dan doe je er wat aan’ en heb een allergie voor mensen die negatief doen en niet in actie komen en alleen maar schoppen. Ik vond het daarom ook erg leuk om in de Personeels Advies Raad (PAR) te zitten er voorzitter van te zijn, samen met mijn collega Guus de Vos. Sinds 2023 is Willemijn naast docent drama ook afdelingscoördinator klas 1 en ondertussen doet ze vaardigheden op in leiderschap tijdens de opleiding Schoolleider Basisbekwaam. Welk ander beroep zou je leuk vinden? “Veel mensen denken dat ik acteur had willen zijn, maar eerlijk gezegd zou ik mezelf in een personage verliezen, daarnaast vind ik op een podium staan ook doodeng.” “Ik zou wel altijd iets met mensen willen doen, iets op psychologisch vlak past denk maar op Wolfert Lyceum voel ik me op mijn plek en veilig: ik heb een warme band met mijn collega’s.”

Is er iemand waar je bewondering voor hebt? “Sowieso mijn vader, ik ben een vaderskindje, maar in feite gewoon mijn beide ouders.” Ze waren zo subtiel in mijn opvoeding. Als puber zei ik bijvoorbeeld eens tegen mijn vader: “je bent een klootzak” en dan zei mijn vader terug “je bedoelt meneer klootzak?”, dat deed me goed reflecteren.

Werken maakt haar gelukkig, maar privé vindt ze haar allergrootste geluk in haar twee kinderen (dochter 11 jaar en zoon bijna 8 jaar), ze is hun grootste fan tijdens het basketballen (waar ze fluit en trainingen geeft) verder is ze graag buiten, leest ze boeken (vooral Nicci French) en bezoekt ze graag concerten en voorstellingen (Acda en de Munnik, Vrienden van Amstel, tribute band Queen). Het interview komt tot een eind en wordt plotseling onderbroken als een meisje vraagt of iemand kan helpen, want er is iemand gevallen. Willemijn springt direct van haar stoel op en later hoor ik dat het allemaal gelukkig goed afgelopen is. Wachten en toekijken? Niks voor haar!

Door Jackie van der Gaag