Gloedvolle debatten, gepassioneerde leerlingen, maar geen finale

Op Wolfert Dalton stellen we ons ten doel om leerlingen op te leiden tot fearless human beings. We hopen dat de leerlingen die met een diploma onze school verlaten onbevreesd in het leven staan, zelfvertrouwen hebben, creatief, initiatiefrijk, eerlijk en sociaal zijn en hun maatschappelijke verantwoordelijkheid nemen. Aan die jongeren kunnen we onze toekomst toevertrouwen, met die jongeren willen we samenwerken en met die jongeren kunnen we bouwen aan een duurzame, vredige en eerlijke wereld.

Wij hebben het volste vertrouwen in onze debaters maar … zien we al die kwaliteiten ook terug in de debatten die ze voeren? Ten dele wel. Onze debaters zijn onbevreesd, creatief en sociaal; ze helpen en coachen elkaar; en ze nemen hun maatschappelijke verantwoordelijkheid. Maar zijn ze eerlijk? Daar hadden we onze twijfels over. We leggen het uit.

Een van de punten waarop de debaters worden beoordeeld, is “geloofwaardig gebruik van persoonlijke argumenten en voorbeelden”. Wat hoorden we vandaag? De een had ineens een moeder die in een tochtige flat leeft van een bijstandsuitkering, de ander woonde plots in Bergschenhoek, weer een ander was ‘kuch-kuch” op veertienjarige leeftijd begonnen met roken en de vierde had sympathie met de drie leerlingen die vanwege toelatingsexamens voor de TU Delft dit debat lieten gaan omdat ze alle druk niet aankonden. De werkelijkheid is als volgt: haar woning is niet in verval en ze leeft niet van een uitkering, zijn huis is om de hoek, hij heeft een hekel aan roken en de vierde leerling heeft dit weekend zelf een toelatingsexamen voor de universiteit.