Archief van de maand: februari, 2018

Het was spannend, toen de jury de uitslag gaf en de winnaar bekendmaakte. Een oorverdovend gejuich barstte los bij de groep 8-leerlingen van Park16Hoven, toen duidelijk werd dat zij op 14 maart naar de finale mogen van het Rotterdamse Debattoernooi voor basisscholen die plaats zal vinden in het stadhuis. Alle vier de deelnemende scholen waren erg aan elkaar gewaagd en de jury moest telkens op details de punten toekennen. Het tekent het hoge debatniveau dat inmiddels bereikt is op de deelnemende basisscholen. Behalve de winnaar waren dat de Emmaschool, de Bergse Zonnebloem en de Wilgenstam.

Vorig jaar is dit initiatief gestart waarbij toen leerlingen van Wolfert Dalton 4 basisscholen debatlesjes gaven en aansluitend een toernooi organiseerden. Dit schooljaar zijn er al 4 middelbare scholen die debatlesjes geven en die elk een regiofinale organiseren. De lessen worden gegeven aan alle leerlingen van groep 8, waarna elke school een team van 10 leerlingen samenstelt waarmee tegen de andere scholen gestreden wordt.

Wolfert Dalton organiseerde alles in het dramalokaal en een aangrenzend lokaal, en vooral in het dramalokaal ontstond een sfeer die erg leek op die van het Engelse Lagerhuis, met het publiek vlak achter de debatterende teams. De leerlingen van Wolfert Dalton begeleidden ‘hun eigen’ team, waren jurylid of gespreksleider en wisten als volleerde leerkrachten ruim 150 leerlingen muisstil te krijgen. Wat een concentratie bij het publiek en wat een betrokkenheid en enthousiasme bij de deelnemers!

Het was een mooie middag! We kijken uit naar de finale en we kijken nu al uit naar de volgende editie, die mogelijk nog groter zal worden met nog meer deelnemende scholen!

Je zit in de trein naar Amsterdam en in de eerste(!) klas zie je: oude mensen met een krant (die jou verbaasd aan kijken).
Je loopt het station uit en je ziet: krankzinnig veel mensen met koffertjes (sommige in een raar konijnenpakje).
Je loopt richting de Dam en je ziet: krankzinnig veel pizzeria’s, coffeeshops en reclameborden (en dezelfde mensen met koffertjes).
Je loopt naar museum Ons’ Lieve Heer op Solder in de oudste buurt van Amsterdam en je ziet: krankzinnig veel ‘bijzondere vrouwen’ (die man blijken te zijn).
Je bent op Solder en denkt: wauw, de 17de eeuwse eigenaar van het grachtenhuis heeft zijn halve huis omgebouwd tot kerk (en niemand kon het zien vanaf de gracht).
Je loopt richting het Rijksmuseum en je ziet: veel kledingwinkels (die ook in Rotterdam zijn).
Je loopt in het Rijksmuseum en je ziet: diorama’s van vredige indianendorpjes en stadjes (waar slaven naartoe gevlucht waren en/of keihard moesten werken maar daar staat niets over op de bijbehorende bordjes).
Je bent in de eregalerij van het Rijksmuseum en je vraagt je af: is dit nou het bekendste schilderij van Nederland en hoe kan de gids er zo lang over praten (maar dat doet hij wel heel enthousiast).
Je moet nog naar het station lopen en je denkt: o, jee! Zo ver! Hoe  houden die docenten dat vol (zonder klagen over pijnlijke voeten)!

Het was een memorabele dag en we zullen nog lang denken aan onze dag in de stad van de kerken, musea, grachten, bruggen en trappen:  up – down – up – down.

Op 31 januari heeft een team van docenten Biologie & LO samen met leerlingen de kick-off 2018 van Schools4Life in Amsterdam bijgewoond. Het thema van Dance4Life 2018 is “Stop! seksueel geweld in Pakistan.” Door middel van muziek & dans, persoonlijke verhalen, leuke challenges, workshops and trainingen zijn zij opgeleid om deze goede-doelen-actie te leiden!

Het streven van onze ambassadeurs is een bedrag van €5000 op te halen.
Om dit te realiseren hebben zij reeds een aantal activiteiten op hun agenda staan.

– 8 februari: introductie en promotie op de talentenavond, volledig verzorgd door de ambassadeurs Chaimae, Hamza, Louka, Nisa, Sverre en Taina.

– 8 maart: gastlessen in alle 3e klassen MHV verzorgd door een Nederlandse en Pakistaanse gastspreker waarin beide jongeren hun verhaal vertellen.

– 15 maart: sponsorloop 3M, 3H, 3V en de brugklassen.

Wat een feest! Wat een plezier! Wat een talent! Niet alleen de kwaliteiten van de optredende artiesten, maar ook het enthousiasme en de lol straalden er vanaf op de jaarlijkse talentenavond van Wolfert Dalton. Als vanouds was de organisatie weer vrijwel geheel in handen van de leerlingen. Met een Technische Dienst waarvan het nauwelijks opviel dat die voor het grootste deel nog jong en onervaren was, met een organisatieteam eromheen die voor een vlekkeloze gang van zaken zorgde bij binnenkomst en in de pauze, maar vooral met de fantastische acts op het podium was dit een talentenavond om nooit meer te vergeten.
De huisband bestond dit jaar uit maar liefst 11 personen: docenten, stagiairs, maar vooral leerlingen. Al wekenlang had de band elk nummer voorbereid en dat was te merken bij de begeleiding van de deelnemers. Het presentatieteam was geweldig: presentatrice Rivka werd bijgestaan door Vera en Leonne die als Rotterdamse poetsvrouwen lekker plat pratend commentaar mochten leveren op alles, maar die ook de zaal vrolijk improviserend bezighielden bij een klein technisch probleem en die op unieke wijze elk lid van de huisband even voorstelden aan het publiek (“En waar toeter jij op?”)
Variatie was er genoeg: van klassiek pianospel tot singer-songwriter- optredens, van dancemusic tot rockmuziek met de volledige band, van carnavalsmuziek tot kleinkunst, er was van alles te bewonderen. Voor veel leerlingen was Romeo een hoogtepunt, die werkelijk fenomenaal enkele docentenpersiflages bracht waar ook de niet-ingewijden heel erg om konden lachen, maar natuurlijk waren ook Robbin, Maud, Basia en Marloes weer loepzuiver en indrukwekkend met hun samenzang. Esther bracht een luisterlied op een werkelijk professioneel niveau en kreeg de zaal muisstil en Valentina durfde het aan om een vrolijk Frans nummer af te wisselen met een Amy Winehouse-nummer dat ze lekker jazzy zong. De huisband begeleidde onverstoorbaar waar nodig, bracht zelf nog een mooi instrumentaal nummer in oosterse stijl en opende en sloot de avond met het toepasselijke Let’s stick together. Een avond dus om nooit te vergeten!

foto’s Mark van Abkoude